Zwanger zijn is niet alleen maar pret

Natuurlijk vind ik zwanger zijn echt heel erg bijzonder en leuk. Buiten dat er een wondertje in mij groeit, zijn veel mensen geïnteresseerd in je. Ze willen weten wat je voelt of je ineens allemaal gekke dingen eet en willen natuurlijk ook allemaal voelen aan je buik. Kortom je krijgt dus veel aandacht van anderen.

Vanaf week 21 begon ik de eerste schopjes te voelen. In het begin vond ik dat echt heel eng en spannend. Ter beeldvorming, wanneer mijn vriend dan zei: “Ja ik voelde hem” Dan reageerde ik met “Hou op! Ik vind het echt heel eng!” Maar nu kan ik de bewegingen niet meer wegdenken, gewoon even wennen dus. Ik vind de reactie van mijn vriend nu ook echt onbeschrijfelijk mooi wanneer hij de baby voelt. Hij is dan zo enthousiast en blij. Ik word er helemaal verliefd  van.

Vanaf ongeveer week 22 begon ik last te krijgen van mijn bekken en als je 5 dagen in de week in een kledingzaak staat wordt het er niet beter op. Wanneer de pijn begon dacht ik “oke, ik ga gewoon door deze pijn heen en ik blijf doorgaan, ik wil mij niet aanstellen.” Na 1,5 week deed het zoveel pijn, dat ik telkens het gevoel had dat ik op de grond zou vallen. Ik kon gewoon niet meer rechtop blijven staan van de pijn. Van de ene naar de andere kant van de winkel lopen zag ik als een helse uitdaging. Ze stuurde me steeds wel eerder naar huis of ik mocht later beginnen en tussendoor mocht ik ook wel gaan zitten als het niet ging. Super lief, maar ik vind het lastig om aan te geven dat ik pijn heb en ik wil ook niet zeurderig overkomen.

De huisarts verwees mij naar de fysio, daar ben ik ook naartoe gegaan. Ook belde ik de verloskundige om te vragen wat ik moest doen. Die zei dat als het echt niet ging, ik mij gewoon ziek moest melden en wachten op de bedrijfsarts. Zo gezegd, zo gedaan. Helaas viel mijn ziekmelding niet echt in goede aarde en kreeg ik na een paar dagen ook een telefoontje dat mijn contract niet werd verlengd. Dat was best wel een schok. Maar mijn gezondheid en de gezondheid van mijn zoon gaan natuurlijk voor. Ik wil niet na mijn zwangerschap niet meer kunnen werken. Dus momenteel zit ik in de ziektewet en krijg ik nog wel een gesprek met de bedrijfsarts gelukkig.

Mijn vakantie verliep ook iets anders dan dat ik had gedacht of gehoopt. Met het warme weer had ik heel erg last van vocht in mijn enkels en voeten, dus probeerde ik zoveel mogelijk te rusten. Leuk is dat natuurlijk niet als je 2 weken vakantie hebt en je weinig leuke dingen kunt doen. Wanneer ik ook maar 20 minuten stond of ging lopen, begonnen de steken in mijn bekken te komen en moest ik weer gaan zitten. Beetje jammer wel.

Ook de vermoeidheid en de harde buiken die ik steeds heb, als ik maar even opsta en iets ga pakken, zijn slopend. Ik vind het toch moeilijk om rust de houden en gewoon te blijven zitten met mijn voeten omhoog.

Al met al is de zwangerschap voor mij niet het meest makkelijke wat er is. In mijn achterhoofd weet ik waar ik dit allemaal voor doe en wat ik ervoor terug ga krijgen over een tijdje. Dus al die pijn, stress en vermoeidheid zie ik maar door de vingers. Ondanks alles probeer ik positief te blijven en te denken aan morgen! 🙂