Zwanger in Vietnam

Op wereldreis

8 Maanden lang zijn wij op reis geweest. We begonnen onze reis in Canada waar we 3 maanden bleven, vertrokken daarna voor een maand naar Bali, verbleven 2 maanden in Noord-Thailand en tenslotte een maand in Vietnam. Na het afronden van mijn opleiding pedagogiek besloten wij nog lekker voor een lange tijd op reis te gaan. Nu we de kans hadden, moesten we die grijpen! Tijdens deze reis hadden wij het steeds vaker over onze kinderwens. Waren we er al ‘klaar’ voor? En wanneer wilden wij er dan écht voor gaan?

Toen wij in Thailand waren, boekten wij onze tickets terug naar Nederland. We hadden nog een paar weken Thailand voor de boeg, zouden nog een maand naar Vietnam gaan en dan vonden wij het wel weer mooi geweest. Daarna wilden wij weer lekker naar huis. Op dat moment besloten wij ook om de knoop door te hakken wat onze kinderwens betreft. Toen wij onze tickets naar huis hadden geboekt, vonden wij onze situatie stabiel genoeg om te stoppen met de anticonceptie.

Foliumzuur

Dat was natuurlijk ook het moment waarop we op zoek moesten naar foliumzuur. In Nederland wordt dat aangeraden, maar er is volgens mij geen enkele Thai die dat slikt. Vele winkelcentra zochten wij af naar foliumzuur en uiteindelijk vonden wij een super luxe drogist met veel producten uit Australië: bingo!

Zwangerschapstest kopen

In 1 van de eerste dagen van ons verblijf in Vietnam, zou ik weer ongesteld moeten worden. We zaten nu trouwens in ronde 2. Ik wist precies op welke dag mijn menstruatie zou moeten starten. Toen ik die dag niet ongesteld werd, begon onze hoop langzaam te groeien. De volgende ochtend hield ik mijn plas op en gingen we op zoek naar een zwangerschapstest. Pffff. We moesten heel wat apotheken af, maar uiteindelijk vonden wij een apotheek waar ze ons met behulp van Google Translate en Google Afbeeldingen konden helpen. Snel naar huis en testen!

Super snel zwanger

En het was gewoon raak! Wij hadden het geluk om in ronde 2 al zwanger te raken. Hier waren we echt enorm blij mee! Op het moment dat ik 8 weken zwanger zou zijn, zouden we weer landen in Nederland. Tot die tijd zouden wij nog even lekker genieten van onze reis.

Geen perfecte plek

Vietnam bleek geen perfecte plek om zwanger te zijn. Een paar dagen na de positieve test begonnen de klachten: sterker reukvermogen, misselijkheid, vermoeidheid, een opgeblazen buik… Het eerste trimester was voor mij behoorlijk zwaar.
Zodra je in Vietnam de deur uitloopt, ruik je van alles! Iedereen is de hele dag aan het koken met allerlei sterke specerijen. Ik kon het echt niet meer hebben. Ook wist ik echt niet meer wat ik moest eten. Ik ging al over mijn nek bij de gedachte aan rijst of noedels. Uiteindelijk leefde ik de ene dag op fruit, de andere dag op brood en een dag later op friet of chips. En dat terwijl ik normaal gesproken zo gezond eet…

Door de misselijkheid en de vermoeidheid had ik nergens zin meer in. Ik wilde geen tempels meer bezoeken, ik wilde niet meer naar het strand en ik wilde geen stadjes meer bekijken. Ik wilde liggen. In bed. Met de airco op mijn hoofd gericht. Die 32 graden waren namelijk ook niet meer aan mij besteed.

Vroege echo

Omdat wij gewoon super nieuwsgierig waren en bij terugkomst onze familie meteen het goede nieuws wilden kunnen vertellen, besloten we bij 7 weken zwangerschap een vroege echo te boeken. We zochten op internet naar goede ziekenhuizen met Engels sprekende artsen en regelden via de e-mail een afspraak.

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen, bleek dat ze helemaal niet met afspraken werken. Je meldt je aan en wacht totdat je aan de beurt bent. Het gaat gewoon op volgorde van binnenkomst. Toen ik eenmaal aan de beurt was, mocht mijn vriend niet mee naar binnen. Ze dachten dat ik gek was toen ik hier een vraag over stelde. Ik zou natuurlijk een inwendige echo krijgen en daar mochten echt geen mannen bij aanwezig zijn.

Achteraf snapte ik het probleem al helemaal niet, want het verliep super preuts. In een kleedhokje moest ik mijn onderbroek uittrekken en een papieren wegwerp rok aantrekken. Ik moest mijn onderbroek in papieren tissues wikkelen en heel goed vasthouden. Vooral niet loslaten! Vervolgens nam ik plaats op de onderzoekstafel, en kreeg ik een kussen onder mijn kont. Mijn jurkje viel tot boven mijn knieën en de wegwerp rok, die ik daaronder aanhad, tot iets onder mijn knieën. Alleen mijn onderbenen en voeten waren dus bloot. Vervolgens ging de gynaecoloog ‘op goed geluk’ met het echoapparaat naar binnen. Gelukkig was het vruchtje al snel te zien en kon ik ook het hartje snel zien kloppen. Het was allemaal super preuts, maar tegelijkertijd werd ik heel goed geholpen en had ik alle vertrouwen in de artsen. En niets is zo fijn als het zien van het kloppende hartje van je baby!

Terug naar huis

Op 8 maart, een maand na de positieve zwangerschapstest, vlogen wij weer naar Nederland. Op Schiphol vertelde ik mijn mijn moeder meteen het goede nieuws, omdat zij ons op kwam halen, en later die dag ook aan andere naaste familieleden. Ook genoot ik van de kou en leefde ik mij uit in de supermarkt: aardappeltjes, humus, rijstwafels, salades…. Heerlijk!

Terugblik

Wij hebben echt een fantastische reis gehad die ik voor geen goud had willen missen. Ook waren wij door het dolle heen toen wij die positieve zwangerschapstest in onze handen hadden. Maar van Vietnam heb ik helaas nauwelijks kunnen genieten. Wat was ik toen alvast graag in Nederland geweest! Mijn tip: blijf het eerste trimester lekker thuis en ga pas weer op reis in je tweede trimester.

PS: Op de plekken waar wij verbleven, hoefden wij niet bang te zijn voor het Zika virus of malaria.