Zelf eten maken voor je baby? Een potje kan ook als het even niet lukt!

Toen ik zwanger was, had ik me helemaal bedacht dat ons kind zo lang mogelijk geen suiker en andere troep zou krijgen. Aangezien ik thuisblijfmama ben, besloot ik dat ik zelf vers eten zou gaan maken voor mijn baby. Van bio perenpuree tot quinoa-broccoli-zoete aardappel prutjes! Naarmate de maanden voorbij gingen en de mijlpaal leeftijd van 6 maanden was aangebroken, stond ik dan ook in de aanslag om alle gezonds te maken voor mijn kleine spruit.. Zelf eten maken voor mijn baby was mijn nieuwe missie!

“We beginnen niet met fruit, want dan leert hij alleen nog maar de zoete smaken kennen. Dan is de groenten al gelijk een no go, want tja zoet is aantrekkelijker toch?!”

Afijn het zelfgemaakte wortelprutje stond klaar. Het eerste hapje was flink wennen, na maanden alleen maar op melk te hebben geleefd. Dat kan ik best begrijpen.. Zo gingen de prutjes van wortel, avocado, bloemkool en pompoen er redelijk in. 1 soort per week zodat het kindje kan wennen aan de smaak. Na een tijdje kreeg hij ook afwisselend appel, banaan en peer, afijn je kent het wel.

Toen het magische getal van 8 maanden was bereikt, kon meneer eindelijk aan mama’s, met liefde bereide, gezonde avondmaaltijd. Zo, daar was het omslagpunt: Alles…. maar dan ook echt alles, wat ik maakte spuugde hij er zonder pardon weer net zo hard uit..

Niet te eten!

Daar kwam de dag, dat er op een of andere magische wijze een potje werd klaargemaakt. Dan wel au bain Marie, want geëlektrocuteerd voedsel uit de magnetron is sowieso een no go hier! Het leek of hij een sterrenmaaltijd voorgeschoteld kreeg. Drie keer knipperen en op was het. En smullen dat het was..

Na nog een paar keer zelf prutjes te hebben gemaakt, die er echt niet in gingen, heb ik maar geaccepteerd dat mijn spruit voorlopig maar in de avond potjes ging eten. Hij zal dat vast niet meer willen als hij 16 is toch!? En dan wel de biologische varianten, die voor mij persoonlijk toch net iets gezonder zijn. Tot de leeftijd van 1 jaar is het bijvoeding, dus puur om het te laten kennismaken met vast voedsel en de smaken.

Na 4 a 5 maanden toen hij “alles” mee mocht eten, at hij mama’s eten smullend mee en is het toch nog goed gekomen.. De variatie aan potjes wordt dan ook wel gelijk een stuk kleiner. Ondertussen is hij 2,5 en eet alles mee.. Zo erg zijn die potjes dus niet. Hij groeide goed en is kerngezond.

Eten moet iets positiefs en fijns zijn. Dus mama’s maak je geen zorgen als het zelf eten maken voor je baby in het begin even niet lukt. Uiteindelijk komt het echt wel goed. Voel je vooral niet schuldig, als iets niet helemaal gaat zoals je had gewild.

Je kan alles nog zo goed vooraf bedenken, maar meebewegen met de behoefte van je kindje is toch het belangrijkste!