Iedereen kent de lijstjes wel, die humoristisch zijn en een flinke dosis zelfspot bevatten; de “Wat je nóóit mag zeggen tegen een kersverse moeder.” Dáár zal ik jullie dus niet mee vervelen. Maar laten we het eens omdraaien; wat mag je nou nóóit zeggen ALS kersverse moeder, zonder dat je daarmee rare blikken jouw kant op krijgt? Uiteraard kan je dit het beste lezen met een kleine (of grote) knipoog 😉 En geen nood, ik zal ook een paar positieve tegenhangers opnoemen!
Hoe bedoel je; “Kan hij al een beetje doorslapen”? Je doopt toch gewoon z’n speen in de jenever?
Kijk, vróeger deden ze dat natuurlijk wel. Inmiddels is dat niet meer van deze tijd. Gelukkig maar, anders hadden de babyslaapcoaches geen werk meer. Hiermee schrijf ik overigens níet alle babyslaapcoaches af, maar in veel gevallen is het écht niet nodig. Afijn, inmiddels is het speentje in de jenever achterhaalt. Tegenwoordig deel je gewoon je wijntje, toch?
Gewoon door blijven eten zoals je vóór de bevalling ook deed. Afvallen? Ik denk er niet aan
Het lijkt wel een trend; zo snel mogelijk weer ‘in shape’ komen en bij voorkeur nog dunner en fitter worden dan je vóór de zwangerschap was. Als je immers toch bezig bent… Kijk, sommige vrouwen zouden inderdaad mákkelijk een maatje minder kunnen gebruiken, maar als ik om me heen kijk lijkt het steeds meer zo te zijn dat je maar weer zo snel mogelijk je ‘eigen ik’ moet zijn. Zoals Tova Leigh het zegt; “We have to bounce back”. Waarom is dat? Waarom mag je niet gewoon nog even 3 maanden lekker “je eigen dikke vette ik zijn in een pyamabroek”? Streven we er echt naar om zo insta-picture-perfect te zijn?
Ik vind er geen hol aan, zo’n baby
Hoe mooi en lief het allemaal ook is hoor, zo’n lief klein frummeltje, een beetje saai is het wel. Het poept, drinkt, slaapt en huilt. Feitelijk is er echt geen lol aan, omdat je niet echt kan communiceren of spelen met een baby. We doen allemaal wel alsof, en het is ook absoluut goed voor je kind om al kiekeboe spelletjes et cetera te doen, maar het is niet dat ie binnen een week al schaterlachend op schoot zit met een koekje in z’n hand. Zeker nu onze knul wat ouder is, zie ik pas hoe leuk het eigenlijk wordt wanneer er wél wat meer interactie mogelijk is. Als ik het dan moet vergelijken… Ja, dan is er geen hol aan aan zo’n baby.
Maar wat dan wél weer gezegd mag worden…
Mijn kind is het állermooiste
Weet je wat zo leuk is aan moeder zijn van een pasgeboren baby? Dat je ongegeneerd mag opscheppen; jíj hebt het allermooiste kindje van de hele wereld en er is níemand die dat zal tegenspreken. Hoe tof is dat! Degene die je wel tegenspreekt of het nodig vindt om flaporen te bespreken kan een draai om z’n oren krijgen overigens, maar niemand gaat in discussie over flaporen met een hormoonbom, dus je krijgt altijd gelijk.
Tijd voor wijn, wanneer gaan we erop uit?
Ik ben geen alcoholist overigens, maar als je van een wijntje houdt kan je dat zomaar ineens missen. Of leverworst, sushi, you name it. En ik denk dat iedere vrouw zich er wel wat bij voor kan stellen, bij dat eerste wijntje of de eerste portie sushi. Want laten we wel wezen; wie stopt er nou vrijwillig ruim 9 maanden met wijn drinken? Daarnaast zal ook niemand het je kwalijk nemen en je graag mee op stap nemen. Je zit immers na 1 wijntje al aan je maximum (je bent het immers niet meer zo denderend gewend) en omdat je (zeker de eerste keer) zo snel mogelijk weer terug naar huis wil, is het ook nog eens een goedkoop avondje. Ieder nadeel heeft z’n voordeel toch? 😊
Een kind krijgen is echt een geschenk.
Met zó veel wensouders en zoveel stellen waarbij zwanger worden, zijn en blijven géén vanzelfsprekendheid is, zal iedereen het roerend met je eens zijn; een kindje mógen krijgen is echt een geschenk. Een heel moeilijk, zwaar en pittig cadeautje, maar soms zijn dat ook de leukste presentjes. En er zal niemand tegen je zeggen dat het vanzelfsprekend is, want tegenwoordig zijn er véél meer wensouders en ‘ongewenst kinderloze’ stellen dan je je kan voorstellen. Hoewel ik soms best veel klaag; een dikke knuffel voor alle wensouders; als ik voor iedereen een baby kon uitbroeden zou ik het doen.
Lees ook mijn andere artikelen:
Hoi, ik ben Rachelle. 25 jaar en heb samen met mijn vriend een kabouter van 2 jaar.
Daarnaast heb ik een SBS6-waardig verhaal.
Althans, zo refereert men er graag naar als ze mijn verhaal horen; ‘Jeetje, dat hoor je toch alleen op TV?’