Dat een zwangerschap niet altijd goed afloopt weten we allemaal wel. Soms merk je door bloedverlies dat het mis is, maar nu echo’s onderdeel zijn geworden van de zorg voor zwangeren wordt ook vaak bij een echo ontdekt dat het hartje niet meer klopt. Dan had je nog niets gemerkt en moet je afwachten tot de miskraam op gang komt of je kunt kiezen voor tabletten om het op gang te brengen.
Nu hoor ik regelmatig van vrouwen dat ze door hun gynaecoloog of verloskundige niet goed waren geïnformeerd over wat ze dan konden verwachten. En het kan natuurlijk ook zo lopen dat je door je verdriet eigenlijk niets of maar weinig hebt opgeslagen van wat je is verteld…

Maar wat kun je nou verwachten als je een miskraam krijgt?

Er wordt nog weleens gedacht dat het een heftige menstruatie is [ook door gynaecologen en verloskundigen] en laatst las ik in een artikel op Vrouw.nl de volgende woorden van een gynaecologe: “Er zal bloedverlies optreden en je zult buikpijn krijgen. Dat is prima op te vangen met pijnstillers.”

Maar wat heftig ís, ervaart iedereen anders.
Sowieso is iedere miskraam anders en ervaart iedere vrouw het anders. Dát kun je met menstrueren vergelijken. De ene vrouw heeft daarbij meer bloedverlies dan de ander, sommige vrouwen hebben flink buikpijn, anderen niet. En zo is dus ook iedere miskraam anders.

Maar een miskraam is vaak geen heftige menstruatie.

Ja, als je net overtijd bent, is het vaak vergelijkbaar met een heftige menstruatie.  Soms wist je dan nog niet eens dat je zwanger was. En een menstruatie die wat later komt en heviger is dan jouw normale menstruatie kan een vroege miskraam zijn geweest.

Wat ik vrouwen vaak hoor zeggen is dat ze hun miskraam als een kleine bevalling met krampen of weeën hebben ervaren.

Zoals bijvoorbeeld Linda die zegt: “Ik had op het hoogtepunt weeën om de 2,5 minuut, zat ze te timen en weg te puffen zoals bij een bevalling en verloor zo extreem veel bloed! Het heeft in totaal zeker 10 uur geduurd. Daarna nog 5 dagen pijn gehad, de vrucht bleek vast te zitten voor mijn baarmoedermond (ik was zwanger van een tweeling, dus grote vrucht) .
Ik zal vast een forum-horrorverhaal zijn, maar een betere voorlichting had ik heel fijn gevonden. Mijn gynaecoloog zei namelijk dat ik een hevige menstruatie kon verwachten en dat mijn man er echt niet voor thuis hoefde te blijven, ondanks dat we toen een kindje van 1,5 jaar rond hadden lopen. Ben ik blij dat hij dat wel gedaan heeft!”

En Carla geeft aan: “Zeggen dat de pijn prima te onderdrukken is met pijnstillers is simpelweg niet altijd waar. Ik heb nl 6 uur lang weeën gehad en daar kon geen pijnstiller tegenop…”

Dit zijn twee ervaringen hoe het dus ook kan zijn. Nu is het niet mijn bedoeling om je bang te maken, ik wil graag dat je goed geïnformeerd bent en heb ook een paar tips voor je.

Tips voor als je een miskraam gaat krijgen:

Haal de grootste maat maandverband of kraamverband in huis, je weet niet van tevoren hoeveel bloed je gaat verliezen, maar dat kan dus behoorlijk heftig zijn.

Zorg dat je niet alleen thuis bent als de miskraam eenmaal op gang komt. Het is fijn als iemand je kan steunen en bijvoorbeeld de verloskundige  voor je kan bellen als je het niet meer trekt.

Als je al een kind hebt, regel daar opvang voor. Dat kan natuurlijk je partner zijn, maar het kan ook fijn zijn als je je kind even kunt ‘uitbesteden’. Misschien is het helemaal niet nodig, maar het geeft je rust als je weet dat je dit soort dingen hebt geregeld.

Je mag gerust paracetamol nemen om de pijn op te vangen. Helpt dat niet (genoeg) bel dan je verloskundige voor advies. Sowieso kun je altijd je verloskundige bellen als je ergens over twijfelt!

Mijn laatste tip: zet een vergiet klaar op de wc of in de badkamer. Als de miskraam eenmaal op gang is kun je hierin alles wat je verliest opvangen. Zo voorkom je dat je in de wc moet gaan vissen om te zien of je het vruchtje al bent verloren, én het geeft je de kans om afscheid te nemen op je eigen manier. En ben je het vruchtje verloren en je hebt er behoefte aan om het goed te bekijken dan kan de watermethode heel fijn zijn.

Is de miskraam eenmaal achter de rug, gun jezelf dan de tijd voor herstel. Niet alleen fysiek, ook emotioneel. Een miskraam is een verlieservaring die je raakt. Het was jouw kindje-in-wording dat je verliest en daar mag je om rouwen.

Lees ook mijn andere artikelen:

Irene Otto

Irene Otto helpt in haar praktijk vrouwen die een miskraam (of meerdere) hebben gehad of ervoor hebben moeten kiezen om de zwangerschap af te breken, om die ervaring te helen. Ze helpt je anders omgaan met je emoties zodat je op een positieve manier weer vooruit kunt in je leven, als een versie 2.0 van jezelf.

Op www.praktijkjanna.nl lees je meer over haar persoonlijke manier van begeleiden.