“Dit is precies jouw man! Echt een kopie. Blond, blauwe ogen, volle wenkbrauwen. Alleen de wimpers en zijn mondje, ja, die zijn van jou.”
Dit is ongeveer de standaard reactie wanneer ik met mijn knappe zoontje rondloop. En inderdaad, precies zijn vader. Ook een knappe man!
Verrassende reacties
Mijn haar en ogen zijn bruin van kleur, mijn huid is getint. Best een contrast met Beau. Soms komen daar bij mensen bijzondere opmerkingen van. Een keer heb ik de vraag gehad of ik de au pair was van dit jongetje. Een beetje van mijn stuk, was mijn antwoord “Nee, ik was er toch echt zelf bij”.
Uit de oude doos
Een poosje terug, kreeg ik foto’s doorgestuurd van mijn moeder. Uit de oude doos, waar ik als meisje van 9 maanden op te zien was.
Een stukje trots en een heel blij gevoel, bekropen mij. Zeker ook omdat het leuke foto’s zijn, maar ook vanwege iets anders. Misschien omdat ik toch ook stiekem wel een beetje jaloers op de kopiekunsten van moedernatuur.
Toevallig herkende ik het gezicht van een foto die we gemaakt hadden op de eerste verjaardag van Beau. Vandaar het feestelijke hoedje.
Op de kleur van de ogen en het haar na, zie ik daar toch op de rechter foto ook wel mijn zoontje zitten.
Om het vergelijk nog makkelijker te maken, zijn we uiteraard allebei aan het eten. Ook nu nog een van mijn (onze) favoriete bezigheden!
Spiegelbeeld
Nu ons kleine monstertje ouder wordt, gaat hij ons ook steeds meer nadoen. Verschillende blikken zie ik van ons allebei doorschemeren. Een lach of juist een bepaalde frons, je weet wel, die ene, met die deukjes. Het is grappig om te zien hoe hij verschillende grimassen kan nadoen. Heel leuk en ook heel confronterend soms al. “Kijk ik echt zo?”
Andere herkenningen
Natuurlijk is het niet alleen maar uiterlijk waarin wij onszelf zien. Zijn reacties op geluiden en muziek, zijn sociale karakter en zijn focus kunnen we wel bij de een of bij de ander plaatsen.
Het is heel leuk om op die manier ook je kindje en jezelf te ontdekken.
Je bent natuurlijk de hele dag met jezelf. Dus ergens moet je wel een beetje kunnen opschieten met jezelf en kunnen lachen om jezelf. En bent ook veel met je partner, die je natuurlijk hebt gekozen omdat hij zo leuk, lief, knap, galant en grappig is.
Maar nu komt het mooiste; dat zie je terugkomen in een klein wezentje, gevormd door jullie allebei. Die steeds stoutere boeventwinkelingen in zijn ogen gaat krijgen en steeds meer streken om ons te testen of wij gemaakt zijn om niet alleen te kunnen verzorgen maar ook te kunnen opvoeden.
Ik ben benieuwd hoe de tweede er zal uitzien en zijn!
Lees ook mijn andere artikelen:
Anne-Sophie Maigret, 28 jaar
Wij wonen in Den Haag, dicht bij het strand en hebben een lekker druk bestaan. Je kan ons echt zien als een ondernemend gezin. Wij reizen graag, hebben eigen zaken en zijn daardoor eigenlijk altijd onderweg of bezig met van alles. Nooit saai!
Onze eerste zoon Beau is afgelopen maart, 1 jaar geworden. Hij gaat eigenlijk overal met ons mee naar toe en is een heerlijk sociaal en gezellig mannetje.
Op dit moment ben ik zwanger van onze tweede zoon en ben in augustus uitgerekend. Hierdoor heb ik ook een soort snelkookpan in het moederschap gekregen.
De kunst is het vinden van balans, alleen vindt die maar eens! Of het nu gaat om slapeloze nachten, het krijgen van tandjes of hormonen die door je eigen lijf gieren (natuurlijk vaak in combinatie). Want een baby krijgen en een peuter hebben is fantastisch maar gaat niet altijd over rozen. Ik neem je er graag in mee hoe ik denk alle ballen een beetje hoog te houden, of juist niet..
Je kan mij ook volgen op instagram.com/as.maigret en annesophiemaigret.nl
