“Waarom wist ik dit niet over de kraamweek?” Deel 1

Nu de geboorte van ons tweede kindje steeds dichterbij komt, komen er ook weer veel dingen terug van de eerste weken na de geboorte van ons eerste kind. 

In mijn kraamweken schoot er, naast de cliché-gedachten die iedere moeder heeft van “Prachtigste kind ooit” en “Mijn kind is perfect” regelmatig door mijn hoofd:

“WAAROM wist ik dit niet?!?”

Ik was namelijk negen maanden lang in de naïeve veronderstelling geweest dat de bevalling dé finale zou zijn van mijn zwangerschap. Maar niets was minder waar: Zodra de zwangerschap en de bevalling achter de rug zijn, begint het pas ‘echt’.

Nu moet ik in alle eerlijkheid bekennen dat ik nogal een no-nonsense zwangere was (ben); Pufclubjes ga ik echt niet aan meedoen, zwangerschapsyoga ben ik te ongeduldig voor en een borstvoedingscursus heb ik ook nooit willen volgen want: “Hoe moeilijk kan het nou zijn?”. 

Naast no-nonsense zwangere ook nog naïef dus.

Uiteraard ervaart iedere moeder de kraamweken anders en kan het heel goed zijn dat je vele malen beter voorbereid bent/was dan dat ik dat ooit ben geweest. Niet dat dit zo moeilijk te overtreffen is. Het kan dan ook zijn dat je wellicht denkt bij het lezen van dit artikel “Dit weet ik allaaaang!”: Bij deze dan alvast mijn welgemeende excuses.

Ik kan enkel uit mijn ervaringen putten van die eerste weken. En 3 dingen steken er toch wel flink bovenuit die ik graag van tevoren had willen weten. Vandaag het eerste punt:

1. Herstellen na je bevalling:

Als zwangere krijg je vast genoeg horrorverhalen over bevallingen te horen/lezen dus daar ga ik je niet mee lastigvallen. Iedere bevalling is anders maar altijd met hetzelfde doel: Een gezond kind op de wereld zetten en er zelf ook nog een beetje oké uitkomen.

Wanneer dit doel volbracht is, begint het ‘herstellen van je bevalling’: Ik voelde me alsof ik overreden was door een vrachtwagen maar daar had ik nog wel rekening mee gehouden. 

2. Klossen en uit bed stappen

Waar ik geen rekening mee had gehouden was het in en uit je bed stappen na de bevalling. Er wordt vanuit de kraamzorg verzocht om je bed op ‘klossen’  te zetten, hierdoor komt je bed stukken hoger te staan. Nu heb ik graag de illusie dat ik zulke lange benen heb dat een topmodel er jaloers op zou zijn maar in werkelijkheid heb ik gewoon korte pootjes – Iets wat mij nog een keer (pijnlijk) duidelijk werd toen ik voor de eerste keer in mijn bed probeerde te klimmen na de bevalling. 

Na overleg met de kraamzorg werden de klossen dan ook weer onder het bed vandaan gehaald met als afspraak dat we dan wel zelf het bed moesten verschonen, wat wij uiteraard prima vonden zolang ik maar een beetje pijnloos in en uit bed kon met mijn korte beentjes.

Dat vervolgens de klossen maanden werkeloos op zolder stonden tot we opeens bedachten dat we die dingen nog terug moesten brengen is een klein detail en iets wat je ook wel ‘unsuccesful adulting’ kan noemen.

3. Netbroekjes

Waar ik ook geen rekening mee had gehouden was de reden waarom er in je kraampakket zo veel matrasmatjes, netonderbroekjes en een magazijnlading aan pakken maandverband zitten. Hier kwam ik snel genoeg achter: Je bloedt nog na en dat stopt niet binnen een dag of twee. 

Het is dan ook maar goed dat mijn partner zo onder de indruk was van de geboorte van ons kind dat hij het er ook nog wel bij kon hebben dat ik de eerste weken ontzettend (niet) sexy door het huis waggelde met mijn nadezwangerschap-buikje hangend over een netonderbroek terwijl ik een kolfapparaat meesleepte.

Volgende keer het tweede “Waaromwistikditniet?!?”-punt over de borstvoeding. Lees je mee?