In mijn vorige artikel benoemde ik al dat ik graag een aantal dingen vooraf had willen weten over de kraamweek. Ik heb zo vaak een Waaromwistikditniet?!?! momentje gehad. Deze keer de borstvoeding en dan niet of je het wel of niet zou moeten geven, maar alleen waar ik tegenaan liep.
2 Borstvoeding/Stuwing
Borstvoeding is altijd een beetje een gevoelig punt – laat ik voorop stellen dat vooral belangrijk hierin is dat een moeder kiest wat goed voor haar en haar kind voelt. Ik ga ervanuit dat iedere moeder handelt uit onvoorwaardelijke liefde voor haar kind ongeacht of zij voor borst of flesvoeding kiest: Er is geen goed of fout.
Het bostvoedingsgebeuren gaat niet vanzelf
Maar goed ‘borstvoeding’ dus, heel eerlijk: Toen ik zwanger was van Eva wist ik niet eens of ik echt borstvoeding wilde geven, het pak flesvoeding stond dan ook al klaar onder het mom van “Ik zie wel of dat hele borstsvoedingsgebeuren lukt.” Toen ze eenmaal geboren was bleek dat ‘hele borstvoedingsgebeuren’ ook nog eens hard werken te zijn en dat terwijl ik mijn hele zwangerschap in de veronderstelling was geweest dat het allemaal niet zo moeilijk kon zijn.
Net zoals bevallingsverhalen is ieder borstvoedingsverhaal ook weer anders. Waar bijna elke vrouw wel mee te maken krijgt een paar dagen na de bevalling is ‘stuwing’.
Als je denkt dat negen maanden lang je lijf delen, weeën, bevallen en daarna leegbloeden in een met maandverband volgepropt netbroekje wel genoeg ‘opoffering’ is krijg je dit er ook nog bovenop.
Tijdelijke borstvergroting
Stuwing wordt veroorzaakt door het op gang komen van de melkproductie wat gespannen, pijnlijke borsten veroorzaakt en je een gratis (tijdelijke) borstvergroting oplevert. Er zijn verschillende manieren om stuwing te verzachten, hier kan de kraamverzorgster of een lactatiekundige je meer advies over geven.
Naast het dealen met stuwing, krijg je ook nog te maken met hoe dat borstvoeden nu eigenlijk werkt in de praktijk. Bij sommige moeders verloopt dit zonder problemen maar voor de meeste moeders is dit in het begin keihard werken. Ik kwam dan ook snel terug op mijn “Hoe moeilijk kan het nou zijn?”-instelling.
Zoals eerder benoemt is ieder borstvoedingsverhaal anders en bij mij kwam het er op neer dat ik genoeg melk produceerde om een heel dorp te voeden (overproductie) wat resulteerde in een kind dat niet goed kon aanhappen en daardoor bij mij veel pijn (hoi, tepelkloven) en borstontstekingen veroorzaakte. Uiteindelijk kreeg ik dan ook van de kraamverzorgster het advies: “Kolven, want dat leren drinken uit de borst wordt niets.”
Hallo kolfapparaat!
Had ik voor mijn bevalling nog geen idee wat een ‘kolfapparaat’ was, sleepte ik er nu eentje de hele dag mee waar ik mezelf op ieder (on)gewenst moment op ‘aan kon sluiten’.
Ik was letterlijk een melkfabriek geworden en leverde om de paar uur melk die mijn dochter dan uit een flesje kon drinken.
Wel was ik een melkfabriek die gesteund werd door een hele lieve man die samen met mij ook in deze achtbaan van het nieuwe ouderschap zat. Met zijn steun lukte het mij om na zes weken langzaam het kolven af te bouwen en het live drinken aan de borst op te bouwen (wat nou dat drinken aan de borst wordt niets?) – dit bracht zo ontzettend veel rust en eindelijk kreeg ik het gevoel dat ‘hele borstvoedingsgebeuren’ een beetje door te krijgen.
Schakel een lactatiekundige in!
Enige tip die ik dan ook kan geven wanneer je wil gaan borstvoeden: Zorg ervoor dat je een (lactatie)deskundige inschakelt die je kan begeleiden wanneer borstvoeding geven pijn doet of andere ongemakken met zich meebrengt. Het is namelijk echt onnodig om zo lang aan te rommelen zoals wij hebben gedaan. Uiteindelijk is het allemaal goedgekomen: Onze dochter drinkt nu nog bij me, maar dat is weer een heel ander onderwerp.
Volgende keer meer over mijn laatste punt: het slapen. En het is niet wat je denkt. Lees je dan ook weer mee?
Lees ook mijn andere artikel:
Hi, ik ben Renée (28) verliefd op Yaël (31) en trotse moeder van Eva (2). Deze zomer verwachten wij ons tweede kindje.
Ik ben een moeder die, net als vele moeders, ook maar wat doet en eigenlijk alleen kijkt naar wat goed voelt voor ons gezin.
Onbewust kan ik door de ‘ikdoeookmaarwat’-keuzes die ik gemaakt heb als ouder inmiddels voor sommige mensen in de categorie ‘hippie-moeder’ vallen:
Lang borstvoeding geven? Draagdoeken? Co-sleeping? Rapley? Een lama als huisdier?: Ik kan het allemaal afvinken, op dat laatste na.
Als moeder probeer ik alle ballen hoog te houden die werk, gezin, mijn relatie, peuterdriftbuien en het proberen te onderhouden van een sociaal leven met zich meebrengen. Over alle ervaringen die ik opdoe met het moederschap schrijf ik op zowel Zwangerschapsloket als op mijn instagram: www.instagram.com/mommy.of.eva
Ik ben altijd heel benieuwd naar ervaringen en meningen van andere ouders, laat dan ook gerust een comment of bericht achter.
