En toen werd aan mij gevraagd of ik het leuk vind om blogs te schrijven. “Uuuhhhh ik? Blogs schrijven?” Daar moest ik heel even over nadenken en mij een beetje in verdiepen. Maar ik weet dat ik het altijd heel leuk vind om blogs van anderen te lezen. En dat ik het zelf ook wel leuk vind om af en toe wat te schrijven, dus, joh waarom ook niet! Ik ga het proberen en deze blog is de eerste van mijn hand.
Ik wilde moeder worden
Als klein meisje wist ik al dat ik later moeder wilde worden. Jarenlang speelde ik met poppen en ging ik als een volleert moedertje achter de poppenwagen naar school. Mijn moeder was 22 jaar toen ze mij kreeg en dat wilde ik ook maar wat graag. Mijn leven verliep iets anders dan dat. Je hebt het tenslotte niet in de hand.
Toen ik bijna 30 was ontmoette ik diegene waarvan ik vrij snel wist; hier wil ik oud mee worden, kinderen mee krijgen en (zelfs!!!) mee trouwen. Trouwen, wat ik helemaal nooit wilde. Mede, denk ik, omdat mijn ouders zijn gescheiden toen ik bijna 18 jaar was. Best ingrijpend, ook nog op die leeftijd. Juist omdat je je dan des te meer bewust bent van hoe het kan gaan. En hoe ongelukkig een getrouwd stel, dat ooit heel gelukkig was, kan worden. Maar met hem wil ik het gek genoeg allemaal, huisje boompje beestje!
Ik heb een toyboy
Hij is bijna 5 jaar jonger dan dat ik ben. Ja mensen, ik heb een toyboy…. En hij zat toen we elkaar ontmoette nog midden in zijn (eeuwige) studenten-uitgaan-en-in-een-studentenhuis-wonen-periode. Ik ben ook niet vies van een feestje maar ik ben wel al vanaf mijn 18e uit huis. En daarna ook vrij snel fulltime aan het werk. Ik had graag door willen studeren maar daar was helaas toen geen mogelijkheid toe.
En dan komt het; want stel hij wil geen kinderen, dan houdt het helaas snel op! Hoe en wanneer ga je het over kinderen hebben? Nou ik zal het je vertellen, zo gauw je tot over je over verliefd bent! Dus ik heb hem snel verteld over mijn rammelende eierstokken en het feit dat ik (al) bijna 30 was en dat mijn vruchtbaarheid er dus niet beter op zou worden. Hij vond het volgens mij doodeng. Helemaal door het feit dat hij nog in een compleet andere fase van zijn leven zat op dat moment. En dat zou ook nog wel even duren. Plus dat hij zelf op dat moment nog (maar) 25 was.
Na 2 jaar was hij aan het idee gewend. Met wat aanmoediging hier en daar van mijn kant gingen we beginnen aan het avontuur. Januari 2015 ben ik gestopt met de pil en gingen we ervoor! Niet wetende wat ons allemaal nog te wachten stond.
Ben je benieuwd wat? Lees dan ook mijn volgende blog: Onze moeizame weg naar een zwangerschap!
Hallo, ik ben Jolijn. 34 jaar en bijna 31 weken zwanger van ons eerste kindje.
Het zwanger worden ging niet over rozen, evenals het zwanger zijn.
Evengoed geniet ik enorm van het feit dat het is gelukt, het leven in mijn buik en het moment dat ons kleintje ons een gezinnetje maakt.
