Langdurig gebroken vliezen

Toen ik 33,5 week zwanger was, braken ‘s avonds ineens mijn vliezen. ‘Dit is het’ dacht ik. ‘De bevalling is begonnen’. Helaas veel te vroeg. Ik stelde me al voor hoe ons kindje straks in de couveuse zou liggen. Maar uiteindelijk werd ons zoontje pas 3 weken later geboren.

Vruchtwaterverlies met 33,5 week?

Op 25 september 2016 verloor ik ‘s avonds ineens vruchtwater met bloed. Toen de verloskundige bij ons thuis kwam kijken, bleek ik ook beginnende weeën te hebben. We pakten onze spullen en vertrokken naar het ziekenhuis. Daar werd ik direct aangesloten op een hartslagmonitor en de weeën activiteit werd goed in de gaten gehouden. Ik viel in slaap met de gedachte dat we over een paar uur misschien al wel papa en mama zouden zijn.

Een hoge vliesscheur

‘s Ochtends bleken de weeën te zijn weggeëbd. De doktoren waren er blij mee. Want dit betekende dat mijn lichaam de bevalling toch nog even had uitgesteld. Wat een opluchting. Maar een onzekere tijd brak aan. Ik bleek een hoge vliesscheur te hebben. Wat betekent dat je af en toe vruchtwater verliest. En dat is op zich niet zo erg (want vruchtwater wordt weer aangevuld), maar je loopt infectiegevaar en er is een grote kans op vroeggeboorte. De enige manier waarop je het vruchtwaterverlies nog kunt beperken is door plat te liggen.

Alleen nog maar op de bank

Ik had mijn zwangerschapsverlof op allerlei manieren voorgesteld. Maar dat ik 3 weken alleen maar op de bank zou liggen, had ik niet kunnen bedenken. Een laatste keer met z’n tweetjes uit eten, een massage of het babykamertje inrichten, ik kon het allemaal niet meer doen. En in het begin had ik het daar best moeilijk mee. Mijn handen jeukten en ik kon geen kant op met mijn nesteldrang. Daarnaast maakte ik me ook zorgen. Want hoe zou het verder gaan? Het enige wat ik kon doen is wachten en hopen dat de kleine nog zo lang mogelijk zou blijven zitten. Iedere dag was er één.

Dagelijkse controle

Thuis kreeg ik dagelijks bezoek van de thuismonitoring. De baby en ik werden goed in de gaten gehouden. Iedere dag kwam een verloskundige langs om een CTG-scan te maken. Daarnaast moest ik regelmatig mijn temperatuur opnemen, zodat een eventuele infectie snel opgespoord kon worden. Gelukkig bleef alles rustig en waren de controles goed.

Ik had nog nooit van een hoge vliesscheur gehoord

Terwijl ik op de bank lag, had ik heel veel tijd om na te denken. Ik struinde het internet af naar informatie over vroeg gebroken vliezen. Want ik had er nog nooit van gehoord. Maar veel persoonlijke verhalen vond ik niet. Daarom heb ik mijn verhaal gedeeld en hoop ik dat je je er misschien in herkent…..

Wil je meer informatie over langdurig gebroken vliezen? Ik vond deze folder erg handig. (https://www.asz.nl/patienten/patientenvoorlichting/folders/bevalling/langdurig_gebroken_vliezen.pdf)

Uiteindelijk werd ons zoontje gezond en wel geboren met 36,5 week 😊. Ik realiseer me dat we echt geluk hebben gehad.