Je kind vertellen over je miskraam of niet?

Als je een miskraam krijgt heeft dat een grote impact op je. En niet alleen op jou, ook op je partner en je kind of kinderen die je misschien al hebt. Veel vrouwen vragen zich af of je het je kind nu moet vertellen of niet.

Je kunt verdriet niet bij je kind weghouden

Als ouder wil je je kind het liefst beschermen tegen verdriet. Maar weet je, je kunt verdriet niet bij ze weghouden. En ook al vertel je niet wat er is gebeurd, dan nog voelt je kind dat jij verdriet hebt. Daar zijn ze nooit te jong voor. Juist ook jonge kinderen zijn nog heel open en pikken jouw emotie snel op.
En als kinderen niet weten wat er aan de hand is gaan ze het op zichzelf betrekken. Zo kunnen ze bijvoorbeeld gaan denken dat ze niet lief zijn geweest, of gaan ze extra hun best doen om lief voor je te zijn. Het kan zich ook op andere manieren uiten, dat ze slecht gaan slapen, onrustig worden of juist heel druk.

Jij bent het voorbeeld voor je kind

Kinderen leren heel veel door na te doen. Ze doen niet wat je zegt, ze doen wat je doet. En dat gaat niet alleen op bij bijvoorbeeld leren lopen, eten en aankleden, maar ook voor omgaan met verdriet.
Vraag je daarom eens af wat je je kind wilt leren over omgaan met verdriet. Wil jij graag dat ze het [nu, en ook later] met je delen als ze ergens verdriet om hebben, dan zul je dat zelf moeten voorleven. Of je je dat nu bewust ben of niet, jij geeft het voorbeeld hoe je met verdriet omgaat, daar leren ze heel veel van.

Praat er maar gewoon over met je kind

Het beste kun je het dus gewoon vertellen aan je kind. Ja, dan kan het gebeuren dat je kind erover praat als er anderen bij zijn, anderen die er nog niets van wisten. Toch hoeft dat helemaal niet erg te zijn, het kan ook een opening zijn voor een gesprek.
Zo zette Paula’s dochtertje van 3½ haar wel eens voor het blok door ineens ter sprake te brengen dat mama huilde omdat haar baby was doodgegaan. Toch vond Paula dat niet erg, ze zegt: “Ergens was ik blij dat zij het zei, dan werd er even naar gevraagd en kon ik er weer over vertellen.”

Boekjes om je kind te vertellen over je misgelopen zwangerschap

Soms kan het als volwassene lastig zijn om de goede woorden te vinden om aan te sluiten bij de belevingswereld van je kind. Dan kan het fijn zijn om uit een mooie boekje voor te lezen. Gelukkig zijn er ook kinderboeken over het mislopen van een zwangerschap te vinden.
Zo is er bijvoorbeeld het prentenboek ‘In de zee van mama’s buik’ van Leen van den Berg & Femke Gerestein. Een metaforische vertelling over een miskraam, met prachtig uitgevoerde prenten in sepiatinten.

Met het boekje ‘Anders’ van Elsemiek Corvers en Marleen Oud kun je je peuter of kleuter uitleggen dat er toch geen broertje of zusje komt als je voor de keuze van afbreken van de zwangerschap bent komen te staan.

‘Ono, een bijzonder broertje’ van Hannelore Waeles & Sara Gerard is een mooi geïllustreerd prentenboek op groot formaat. Het vertelt over Ilo, wiens broertje Ono stilgeboren wordt. Ilo gaat op zoek naar waar Ono dan is gebleven.

Als laatste is er nog een boekje voor heel jonge kinderen in 2 uitvoeringen; ‘Mijn kleine grote broer’ en ‘Mijn kleine grote zus’ van Sofie Buydens & Sanne Ovaere. Het vertelt op een zachte, luchtige en kinderlijke manier over hoe een grote broer of zus [dat verschilt dus per boekje] in de wolken een rol speelt in het leven van een broertje of zusje.