Ik ga weer aan het werk

In mijn vorige blog schreef ik hoe het met ons als gezin van 5 ging. Hoe zwaar het soms ook kan zijn. Ik schreef nog dat Siem en Vive s’nachts het doorslapen nog niet hadden uitgevonden. Maar he, als je het over de duvel hebt, die nachten erna sliepen ze door!

En terwijl ik mijn nieuwe blog schrijf liggen ze al eventjes op bed. We hebben afgelopen maand weer genoeg leuke en minder leuke dingen meegemaakt. Maar ik kan in alle eerlijkheid zeggen, het gaat goed en het gaat steeds beter! Ik geloof er steeds meer in dat wij dit kunnen en dat we dit gaan rocken…. want ja, ik heb daar vanaf dat we wisten dat er een tweeling aan kwam, dagelijks aan getwijfeld. En na de geboorte waren die twijfels nog steeds niet verdwenen…

Laatst hadden we de bruiloft van mijn beste vriendinnetje, hier mocht ik getuige zijn en Romee mocht de ringen brengen. Siem en Vive waren bij de oppas en zijn eventjes langs geweest bij het proosten. Heel fijn om ze eventjes te zien, maar het was ook heel fijn om die mooie dag alleen met Romee mee te maken. s’Ochtends samen naar de kapper voor onze haren, super tof om met je dochter van 2,5 te doen en Romee vond het maar al te leuk! De ringen brengen vond ze spannend, maar ze deed het zo mega lief en goed. Extreem trotse moeder hier hoor, uiteindelijk is Romee die dag tot 22.15 uur gebleven. Zo bijzonder, het was de bruiloft van ‘haar Miekje’ en daar heeft ze onwijs van genoten en wij met en van haar!

Siem en Vive 3 maanden

Ze groeien als kool en ontwikkelen zich volop. We worden steeds meer getrakteerd op een big smile en ze beginnen ook steeds meer te brabbelen. Ons ritme wordt ook langzaam wat aangenamer en onze kleine toppers zitten op nog maar 4 flessen op een dag! Dat laatste vond ik echt een heel aangename mijlpaal, niet meer tot 22.30 – 23.00 uur hoeven wachten om de laatste fles te geven.

Maar nu weer op naar een nieuw ritme

Echter vind ik dit nu allemaal een prima en fijn ritme, maar als ik weer ga werken dan gaan we eigenlijk pas een echt ritme ontdekken. Het echte leventje gaat weer bijna beginnen, we gaan weer aan de bak! Het brengt een heel dubbel gevoel met zich mee. Ik heb er onwijs veel zin in, mijn werk is namelijk zo ontzettend leuk. En ik kan dan tijdens mijn werk gewoon weer even Laura zijn en lekker mijn ding doen, zonder dat ik peutertaal hoef te ontcijferen…. Nou praat Romee voor haar leeftijd al hartstikke goed hoor, maar ik kan weer normale gesprekken gaan voeren. Heerlijk! Ik ga de kindjes wel ontzettend missen, Siem en Vive gaan dit niet echt ‘voelen´ maar Romee daarentegen wel. Ik vind dat ook misschien wel het minst leuke. Ruim 20 weken zijn wij samen geweest, heeft ze me af en toe moeten missen, maar heeft ze me ook heel erg veel dicht bij haar gehad. Ik merk dat onze band wel versterkt is, waar ze eerst een echt papa’s kindje was en naar mij af en toe een kleine bitch, is ze nu naar mij eigenlijk net zo lief! En dat is heel erg fijn, maar dat maakt het ook moeilijker om haar straks ‘achter te laten’. Zij gaat het heel bewust ervaren… Maar goed opa’s en oma’s to the rescue! Afijn we gaan gewoon dubbel en dwars genieten van de weekenden etc.

3 intense maanden

Maar ik kan uit de grond van mijn hart zeggen dat ze ook heel erg mooi en bijzonder waren. Nu gaat het de laatste weken steeds beter. Ik heb het gevoel dat het ons steeds beter af gaat. De heftige krampen periode hebben we gelukkig achter ons gelaten! Ik vond die periode bij Romee al heel naar, vooral voor die kleintjes, maar nu met twee…. Jee ik vond het af en toe niet te doen, hartverscheurend om je kleintje met zoveel ‘pijn’ te zien. Maar helaas hoort het bij het groeien! We hebben af en toe nog steeds een kutdag, gelukkig kan ik dan bijna altijd wel bij mijn lieve ouders terecht. Voorbeeldje, na een extreme huildag van beide kids trof manlief mij huilend op de trap aan, Romee speelde rustig verder in de woonkamer. Zij kwam mij af en toe een dikke knuffel geven…. gevolg, nog harder huilen! Die avond Siem en Vive een nachtje weg gebracht. Voor hun fijn om even van hun gefrustreerde moeder af te zijn en voor mij fijn om weer even op te laden. En zo hebben we af en toe nog steeds onze vreselijke rotdagen…. en juist daarom is het goed voor mij om weer mijn eigen dingen er bij op te pakken, zodat ik juist daarna mijn kindjes hun veilige, geborgen, liefdevol onderkomen kan aanbieden.

Ook even eigen tijd

Waar ik eerst nog schuldgevoel had als we een dag alleen met Romee doorbrachten, kan ik nu oprecht zeggen dat ook die dagen fijn zijn en vooral ook goed zijn! Ons eerste diner voor 2 is ook weer een feit en dat was heerlijk! Even man en vrouw, en daarna gauw weer terug naar de kindjes om vervolgens de volgende ochtend wakker gemaakt te worden door 3 lieve, mooie, vrolijke kindjes! Ik heb genoten van mijn zwangerschapsverlof, en ga dat de laatste daagjes nog even doen. 20 weken ben ik thuis geweest, en nu is het tijd om deze kraamperiode achter me te laten… Even slikken, dit ga ik nooit meer meemaken, dit gevoel dat het nooit meer gaat gebeuren moet nog steeds slijten. Mijn newborns zijn geen newborns meer, wij gaan verder! Op naar het echte leven….