Hoera, de schooltijd is weer begonnen. Help de tijd van kinderfeestjes ook! Dit is wat mij betreft echt een hoofdpijndossier. Iedere keer denk ik dat ik het deze keer wel super leuk ga vinden en zonder irritatie het kinderfeestje overleef. Helaas, dat is mij nog nooit gebeurt. Het eerste uur denk ik iedere keer weer “waarom doe ik dit? Ik  doe dit dus enkel en alleen voor mijn kind.” Na een uur zakt het wel, gewoon even schakelen dus. Wel is het een stukje makkelijker geworden. Ik loop niet meer met het zweet op mijn rug, totaal gestresst rond. Ik weet inmiddels dat het wel goed komt, ik hoef niet meer alles tot in ieder detail te regelen en ik irriteer mij ook niet meer aan de puinhoop. Dat heeft namelijk allemaal helemaal geen zin. Oh en het scheelt ook wel dat ik de billen van de andere kinderen niet meer af hoef te vegen. Gek genoeg vond ik dat smeriger dan van mijn eigen kinderen.

Ik had altijd ontzettend veel bewondering voor die andere moeders die vol enthousiasme en met een grote oprechte glimlach een heel kinderfeestje thuis in elkaar draaiden. Soms twijfelde ik weleens aan mijn eigen moeder capaciteiten. Tot ik er laatst achterkwam dat die oprechte glimlach bij die andere moeders ook vaak gewoon gespeeld is. Wat bijkt, de meeste moeders zien er toch wel een beetje (understatement) tegenop en zijn blij (en gesloopt) wanneer het feestje er weer op zit. Uiteraard wel met een voldaan gevoel achteraf, ze hebben het weer overleefd (en zijn er weer vanaf) en zien natuurlijk de grote glimlach van de jarige.

Kinderfeestje thuis? Wat voor spelletjes?

Zodra de datum is geprikt begint de voorbereiding al. Want wat ga je doen?

Het is een illusie dat een groep kinderen zichzelf gaat vermaken. Na 5 minuten krijg je de vraag “Wat gaan we doen?” en afhankelijk van de leeftijd na een paar minuten tot een kwartier weer opnieuw. En dat een paar uur lang. Hoe jonger de kinderen, hoe korter de concentratie en hoe meer spelletjes je nodig hebt. Bij mijn eerste georganiseerde kinderfeestje was ik na een twintig minuten door al mijn vooraf bedachte spelletjes heen. Het zweet brak mij uit, ik had nog twee uur te vullen. Lang leve internet!

Dan is er nog de vraag wat voor spelletjes? Kun je dan wel kiezen voor competitieve spelletjes of wordt het dan een tranendal en een cursus omgaan met teleurstellingen. Krijsende kinderen omdat ze verliezen of een boze jarige jop omdat hij niet wint, het is toch zeker zijn verjaardag? Of kies je voor spelletjes waarbij kinderen moeten samenwerken? Let dan ook even op de leeftijd, bij kinderen onder de 5 jaar lukt dat zeker niet. Houd het lekker simpel, koekhappen, stoelendans, spijkerpoepen, dat soort dingen.

En wat ga je eten op een kinderfeestje?

Kunnen alle kindjes alles eten in verband met intoleranties en allergieën? Of krijg je achteraf een schuldgevoel omdat je hoort dat een kindje toch wel heel veel buikpijn heeft gehad van die taart (terwijl je niet wist van een intolerantie). En hoe ga je om met de suikerdiscussies. Houd je daar rekening mee of prop je ze onverstoorbaar vol met zo veel mogelijk snoepjes en geef je ze als extraatje ook nog een zak met snoep mee naar huis (en vermijd je de keurende blikken van de andere moeders)?

Begrens het oorlogsgebied

Wanneer je niet wilt dat je hele huis overhoop ligt, spreek je vooraf met je kindje af dat ze bijvoorbeeld alleen in de woonkamer, keuken en buiten mogen komen. Kun je ze direct goed in de gaten houden en blijft de ravage beperkt. Even naar buiten is sowieso een goed idee, kunnen ze even al hun energie kwijt door buiten te rennen. Meestal zijn ze namelijk nogal hyper op zo’n feestje.

Je hebt niet alles in de hand

Grote stress wanneer een kindje afhaakt of je bedachte spelletje niet leuk vindt? Niet doen, sommige kindjes trekken hun eigen plan liever dan dat zij meespelen met jouw spelletjes. Daarbij zien ze waarschijnlijk allerlei nieuw speelgoed liggen en is het voor hun veel leuker op dat moment om daar even mee te spelen. En dat is ok!

Aandacht, OMG, ik was in de veronderstelling dat een jarige job altijd blij was en op een eigen kinderfeestje helemaal. Dat dat in ieder geval het minst moeilijke zou zijn. Nee hoor, pas op voor prinsessengedrag. Wanneer ze klein zijn, is het lastig als anderen aan hun speelgoed zitten. En aandacht van mama is toch alleen voor haar/ hem? Waarom doe je nu ook lief tegen andere kindjes? Met een kleine donderwolk of huilsessie als gevolg. Wanneer ze wat groter zijn, moeten alle kindjes wel met hem of haar spelen en vooral niet even met elkaar. Alle aandacht moet naar de jarige en dan bedoel ik ook echt alle aandacht. Dat gaat dus niet met 10 andere springende enthousiaste kindjes….

En verder? Relax, adem diep in en uit, negeer en kijk vooral niet iedere vijf minuten op de klok.