Al sinds mijn twaalfde had ik rammelende eierstokken en een grote kinderwens. Wat ik wou worden? Huismoeder met een lieve man, 3 kinderen en een hond. Toen ik op 6 september 2014 de liefde van mijn leven tegen het lijf aanliep op het schoolplein van de Hogeschool van Amsterdam wist ik het. Deze man moest de vader van mijn kinderen worden.
Toen wij enige tijd samen waren, bracht ik het onderwerp naar boven. Kinderen. Hoeveel? Eerst trouwen? Wanneer? Lang en vaak hebben we het er over gehad en waren beiden van mening dat onze basis stabiel moest zijn. Een klein mensje ter wereld zetten is niet niks.
In April was het dan zover, we besloten om te stoppen met de pil.
Ik gebruikte de pil al 10 jaar en dacht dat het toch nog wel even zou duren voordat deze ‘uitgewerkt’ zou zijn. Niets was minder waar. Ongeveer twee weken later liep ik met een vriendin in de Action en zag dat ze daar zwangerschapstesten verkochten. Laat ik er toch maar een paar in mijn winkelwagentje stoppen dacht ik nog. Dan hebben we ze maar alvast in huis. Nou ben ik een extreem nieuwsgierig persoon en bij de aankoop van die testen kon ik de gedachte al niet meer uit mijn hoofd laten.
Zal ik alvast stiekem een test doen?
Mijn vriend had die dag nachtdienst en vlak voor hij wegging heb ik een test gedaan. Zonder dat hij het wist. Ik stopte hem weg en keek niet naar het resultaat. We kletsten nog wat en ik opperde de vraag ‘’denk je dat het al raak is?’’ We keken elkaar aan en wisten het antwoord eigenlijk al. Hij had die week meerdere nachtdiensten achter elkaar en zei tegen me ‘we doen wel een test over 3 dagen, wanneer ik vrij ben’. Ik weet nog dat ik hard in mezelf moest lachen want 3 dagen wachten? Ha, grapjas!
We kusten elkaar gedag en ik wenste hem een goede nachtdienst toe.
De auto startte en ik rende naar boven, pakte de test erbij en – ook al had ik toch echt wel een duidelijk voorgevoel- schrok. Het was zo ver. Ik was zwanger. Wij zouden een kindje krijgen. Mijn hart maakte een sprongetje. Hoe dan? Zo snel!
Lees ook mijn andere artikel:
Mijn naam is Shaniska en ik ben 27 jaar oud. Samen met mijn vriend Michael wonen wij in een 2-onder-1 kap woning in Swifterbant. In januari verwachten wij ons eerste kindje, een meisje! Super spannend natuurlijk en we kunnen niet wachten om haar te ontmoeten. In mijn vrije tijd ben ik graag creatief bezig en verander ik om de haverklap dingen in ons interieur. Heerlijk vind ik dat, rommelen en alle kamers gezellig maken. Langs kringlopen gaan is ook wekelijkse kost. Ons halve huis komt hier vandaan! Waarom nieuwe spullen kopen als ‘oude’ spullen vaak veel meer karakter en levendigheid aan een ruimte geven? Mocht je interesse hebben in ons huis? Neem dan zeker eens een kijkje op mijn Instagram of website.
https://www.instagram.com/sproetjeshuis/
https://www.sproetjeshuis.nl/
