Een dag uit het leven van de logopedist / superheld / clown?

Praatdokter, spraakmevrouw, juf…Eigenlijk ben ik gewoon Sofie. Geen dokter, geen juf. In mijn omgeving merk ik het ook. “Wat doe je dan eigenlijk een hele dag? Een beetje spraakles geven?” Op sommige dagen voel ik me een superheld, op sommige dagen een clown en sommige dagen alles door elkaar. Iedere dag is anders, dat maakt het werk zo leuk! Maar ja…wat doe je dan eigenlijk een hele dag? Nou, dit dus:

Om 6.00 uur gaat de wekker. Klaar voor een nieuwe dag! Wat is het dan fijn dat het weer vroeger licht wordt. Voordat ik met de auto op pad ga, neem ik heerlijk de tijd om me klaar te maken en natuurlijk tijd voor een lekker ontbijt. Vandaag staat er een volle dag op de agenda, dan is dat goede ontbijt wel zo lekker. Om half 9 staat de eerste cliënt klaar, dus ik probeer er altijd op tijd te zijn. Zo kan ik me nog een beetje voorbereiden op wat er gaat komen die dag en natuurlijk mailtjes van scholen, kinderdagverblijven en ouders beantwoorden.

Vanaf een jaar of 2 tot wel 99 jaar

Een volle dag betekent 14 cliënten. Geen dag is hetzelfde, ook al zie ik bijna alle cliënten wekelijks. Het is maar net hoe de pet staat. Dat betekent dus soms ook dat ik behoorlijk wat uit mijn trukendoos moet halen om er iets uit te krijgen. Ik zie namelijk kindjes vanaf een jaar of 2, maar ook volwassenen tot wel 99 jaar. In al die gevallen is er iets gebeurd waardoor er problemen zijn in de communicatie. Mijn uitdaging is dus om ze op zo’n manier aan het praten te krijgen, waardoor ze zichzelf kunnen redden, zonder hulp van anderen. Communicatie is immers ontzettend belangrijk. Ik praat heel graag, dus voor mij zou het heel erg zijn als dit om een of andere reden niet meer zou lukken. Daarom wil ik er ook alles aan doen om mijn cliënten te laten slagen en daar komt dan soms de clown in mij naar boven. Maar het is zo’n heerlijk gevoel als dat dan ook tot goede resultaten leidt. Ik denk ook dat mijn partner mij niet zou herkennen als hij me bezig zou zien op het werk. “Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.”

Doe je dan alleen maar gek?

Alle gekheid op een stokje. Mijn dag bestaat natuurlijk niet alleen maar uit gek doen. Naast alle gekheid, spelletjes, het trampoline springen en knutselen, voer ik ook gesprekken met ouders, scholen en familieleden om er voor te zorgen dat zij zo goed mogelijk inspelen op de mogelijkheden van de cliënt. Zo zorg je er samen voor dat er vooruitgang komt. Op sommige dagen lukt dat heel goed en zie ik sprongen van vooruitgang (lees: superheldmoment) en op sommige dagen maakt zelfs de clown geen indruk. Dat geeft dan gelukkig wel extra motivatie om het de volgende week nog beter te doen.

En als ik thuis ben, gaan de echte superhelden aan de slag

Maar ja, als mijn werkdag er op zit, kan ik even niks meer voor mijn cliënten doen. Dan ben ik thuis, bij mijn eigen familie, mijn eigen gezin. Gelukkig is er dan nog wel het gevoel van hoop. Kinderen zijn namelijk maar 25 minuten per week bij mij. Mijn cliënten, de ouders en familieleden, die doen het meeste werk. Zij zorgen er namelijk voor, door te oefenen, herhalen en uit te breiden dat er groei ontstaat.

Ik ben dus helemaal geen superheld, geen praatdokter. Ik help ouders, familieleden en natuurlijk mijn cliënten slechts op weg. Op weg naar verbetering. Zij zijn de superhelden, niet ik. Maar wat ben ik blij dat ik een beetje hulp mag bieden bij deze superhelden in wording.