Als singlemom op roadtrip in Europa met een peuter van 2!

Op reis! Een roadtrip in Europa, in een 38 jaar oud Volkswagenbusje, alleen met mijn tweejarige zoontje. Wow! Hoe dat zo gekomen is?

Na 9 jaar al mijn energie in mijn eigen zaak Loesjes Lunchroom te hebben gestopt was ik toe aan een sabbatical met absolute vrijheid en rust. Het waren zeer intense jaren. Vooral de eerste jaren van mijn eigen zaak, omdat ik totaal geen idee had waar ik aan begonnen was en waar dit avontuur naartoe zou leiden. Ik ben er nu erg trots op dat ik dat met al mijn bloed, zweet en tranen het toch maar gedaan heb, terwijl ik nog geen 21 jaar was.

In 2012 had ik het plan mijn zaak te verkopen en samen met mijn vriendin Karin onze droom te verwezenlijken: samen de wereld rondreizen. Zij had een hele oude, super coole brandweerwagen gekocht. Uren, dagen, weken en maanden hebben we hierover gepraat om van onze droom werkelijkheid te maken. Toch durfde ik de stap niet te zetten. Ik heb mij toen laten leiden door mijn angst, geld, mijn imago, ouders, de buitenwereld, etc…

Maar 4 jaar later…

Ondertussen was ik moeder geworden van een prachtige zoon Hendrik. Hij is mijn alles en ik ben zo ontzettend trots op hem. Het werd mij te veel om als alleenstaande moeder een super drukke zaak te runnen. Ik kon door de bomen het bos niet meer zien en liep in mijn zaak rond als een kip zonder kop. In de zomer van 2016 was ik zwaar overspannen en gebeurde het wel eens dat ik voor mijn eigen werknemers aan het huilen was.
Ik heb toen alles op een rijtje gezet en na heel lang wikken en wegen de knoop doorgehakt om mijn zaak te verkopen.

En, wat dan….?

Ja, die droom die zat er nog steeds. In mijn bed lag ik uren instagramfoto’s, blogjes en youtubefilmpjes te bekijken van mensen alleen, families en koppels die de wereld rond trokken in een busje #VANLIFE. Vooral als ik de oude Volkswagen busjes zag kreeg ik vlinders in mijn buik van verliefdheid.
Waarom zou ik dat niet kunnen met mijn zoontje Hendrik? dacht ik. Als we drie weken op vakantie kunnen, dan kunnen we dat toch ook voor een langere periode.

Ik besloot om er voor te gaan en een camperbusje te kopen. Mijn huur op te zeggen, mijn spullen te verkopen of weg te geven en op te slaan in een garagebox.
Veel mensen verklaarden mij voor gek. Deze keer wilde ik niet naar de buitenwereld luisteren en gewoon mijn hart volgen. Beter spijt van de dingen die ik wel heb gedaan, dan van de dingen die ik niet heb gedaan. Gelukkig stonden mijn ouders achter ons avontuur, dankjewel pap en mam! Met de vader van Hendrik heb ik goede afspraken gemaakt zodat we tenslotte aan ons avontuur konden beginnen. 

De komende periode lees je hier meer over mijn ervaringen.

Loes