Na bijna 2,5 jaar, 120 weken, 840 dagen; 28 cyclussen, hormonen, vitamines, onzekerheid, verdriet en teleurstellingen was het dan zover! 27 april 2017, Koningsdag. Testdag! De afgelopen ronde was anders. Ik reageerde nog nooit zo heftig op de hormoonpillen, zelfs zo heftig dat, mocht deze poging mislukken, ik een pauze wilde. En na de pauze met een ander hormoon verder, als ik al verder wilde. Ook heb ik (inmiddels super bewust van wat er allemaal in mijn lichaam gebeurt) rond de dagen dat de innesteling plaats zou moeten vinden, een aantal felle steken gevoeld in mijn baarmoeder waarvan ik dacht; “Als er een innesteling is, dan moet dit hem zijn!’
Zwangerschapstest
Ik was niet zo’n tester omdat ik mezelf daar alleen maar meer verdriet mee deed als zo’n test weer niet het gewenste resultaat liet zien. Je voelt meestal echt wel of je ongesteld gaat worden. Ook al maak je jezelf van alles wijs, je weet het heus wel. En daarom sprak ik met mezelf af dat ik pas mocht testen als ik twee of drie dagen overtijd zou zijn.
Maar nu voelde het toch stiekem wat anders en ook mijn vriend vond mij anders. Dat had hij nooit! Bovendien wilde ik een borrel gaan drinken als het niet raak was (het was tenslotte Koningsdag). Dus toen ik veel te vroeg wakker werd, ben ik meteen met test en bekertje het kleinste kamertje ingedoken. Ik nam de test daarna even mee naar beneden om een kop thee te maken.
2 strepen
En toen…. keek ik…. en zag ik….. voor het eerst in mijn leven….. 2 strepen. SLIK. 2 STREPEN!!!!!!! Maar, dat betekent, dat het gelukt is!!!
Rennend terug naar boven, met de tranen over mijn wangen, naar mijn vriend. ‘Mop! Het is gelukt! Ik ben zwanger!’ En ik duwde de test onder zijn neus. Mijn vriend, nog half in slaap: ‘Weet je het zeker? Is die streep niet te dun?’ Ik; ‘Neeee een streep is een streep hoor! Zoek maar op!’
Helemaal in de wolken waren we die dag. En omdat veel mensen uit onze omgeving al op de hoogte waren van onze wens en het traject, hebben we het die dag al tegen een paar van hen verteld. Uiteraard met strenge geheimhoudingsplicht! Ik heb nog nooit zo’n feestelijke Koningsdag gehad als die van 2017. Hij en ik, samen in een bubbel, yesss we krijgen een kindje!
Poeh poeh, wat een rollercoaster was dat. Maar geen tijd om bij te komen want we stappen meteen weer in de volgende achtbaan, de zwangerschap.
Wil je weten hoe die verloopt, stay tuned! Liefs!
Bekijk ook de andere blog artikelen van Jolijn:
Joehoe, ik heb rammelende eierstokken
Onze moeizame weg naar een zwangerschap
Hallo, ik ben Jolijn. 34 jaar en 32 weken zwanger van ons eerste kindje.
Het zwanger worden ging niet over rozen, evenals het zwanger zijn.
Evengoed geniet ik enorm van het feit dat het is gelukt, het leven in mijn buik en het moment dat ons kleintje ons een gezinnetje maakt.
