Helaas heeft deze reflectie voor mij geen zin meer. Bij ons komt er jammer genoeg geen kindje meer bij. Maar dat wil niet zeggen dat ik deze lessen voor mijzelf moet houden. Wie weet hebben andere zwangeren (to be) er iets aan, zodat zij hier direct al bewust mee om kunnen gaan.

Foto’s maken

Misschien ben ik wel de enige, maar ik heb volgens mij welgeteld 1 foto van mijzelf tijdens mijn twee zwangerschappen. Als ik nu iets anders zou doen, dan zouden er zeker meer foto’s gemaakt worden, voor mij maar ook voor het nageslacht!

Bewuster zwanger zijn

God, wat klinkt dit zweverig. Maar dat ben ik toch niet. Ik was vooral bezig met lekker normaal alles blijven doen tot het eind. Want stel je voor dat iemand vond dat ik er gebruik van maakte. Nee, ik ging nog liever met mijn tong tot mijn enkels naar bed, dan dat ik even rustig ging zitten op de bank. Ik wilde ook niets missen. Ik zou het een volgende keer stukken relaxter aanpakken. Wel gewoon eens op die bank ploffen, eens voelen wat je nou eigenlijk allemaal voelt in die buik. Want dat is zo ontzettend bijzonder, dat kun je zo maar gaan missen na de bevalling!

Op tijd de babyspullen klaar hebben staan

Zo druk als ik was met van alles en nog wat, zo lang duurde het voordat ik de babykamer en babyuitzet klaar had. Ach, wat een onzin om alles zo rond de 25 tot 30 weken klaar te hebben staan. Maar dat is dus tegen het einde van je zwangerschap helemaal niet rustgevend als dit niet zo is. En met spullen slepen met je hoogzwangere buik is ook niet prettig. En iemand anders naar de winkel moeten sturen vanuit je kraambed al helemaal niet. Zeker niet voor de  babypakjes in kleine babymaatjes, dan komt er geheid iets mee terug wat je nooit zelf zou hebben uitgezocht. Toch jammer, ook voor op die foto’s die je dan wel maakt!

Zwangerschapscursus

“Nee, dat heb ik niet nodig hoor. Ik ga echt niet weken zitten puffen met nog 15 zwangeren. Zo suf!” En daar zat ik dan thuis aan het begin van mijn zwangerschapsverlof. Tijd om zenuwachtig te worden, want de bevalling naderde. Nog snel zoeken of ik niet nog ergens een cursus kon doen. Maar helaas, jammer de bammer. Dat ging niet meer lukken. Slapeloze nachten en maar speuren op internet hoe je moet puffen. Niet fijn! Hoewel ik er op het moment zelf geen last meer van had. Maar wel dus vier weken daarvoor.

Voorbereid op de kraamweken

Ik had mij zeker voor willen bereiden op de kraamperiode. Ik was er in ieder geval graag van op de hoogte geweest dat het normaal was dat het niet altijd allemaal even leuk zou zijn. Waarschijnlijk heeft de verloskundige dit vooraf ook gezegd en heb ik alles wat erover ging vakkundig genegeerd. Want dat is nou eenmaal niet wat je als zwangere wilt horen. De grote entree en kennismaking kan en mag alleen maar leuk zijn! Toch scheelt het wel als het eenmaal zover is, dat je weet dat dat normaal is. Gelukkig heb je dan een kraamzorg die je dat zeker ook zal bevestigen en je erdoorheen sleept.

Cadeautje voor de kraamzorg

Je moet misschien een beetje geluk hebben. Maar ik heb dat zeker gehad. Wat een engeltje in die, toch wel, heftige periode. Een rots in de branding tijdens deze rollercoaster van emoties. Zij heeft mij in de meest kwetsbare tijd van mijn leven geholpen. Ik had achteraf zo graag een cadeautje gehad om aan haar te geven aan het einde van de kraamtijd.

Borstvoeding in’s and outs

Ook weer zoiets waarvan ik ervan uitging dat dit wel vanzelf zou gaan. Nul voorbereiding, totaal overvallen door wat mij te wachten stond. Had ik mij maar iets meer ingelezen. Bijvoorbeeld het artikel hier over dat kolven. Ik was er dus wel zo eentje die even snel ging kolven, zonder enig gevoel, niet kijkend of denkend aan mijn baby. Dat werkt dus niet..

Lees ook mijn andere artikelen: