Ik weet niet waar de tijd gebleven is, maar ineens ben ik 37 weken zwanger en ben ik keihard aangekomen bij de welbekende ‘laatste loodjes’.
Al die tijd was er altijd nog wel iets anders wat voorrang kreeg. Ergens halverwege de zwangerschap besloten we op zoek te gaan naar een nieuw huis, en maakte we alles klaar voor de verkoop van ons eigen huis. Zoeken, bieden, fotograaf en makelaar over de vloer. De papa van Kate had het hartstikke druk op werk vanwege een behoorlijk project, en daarna gingen we nog lekker een weekje weg met zijn drietjes. De babykamer bleef tot het laatste moment nog logeerkamer omdat er familie overkwam uit de Verenigde Staten. Nu zijn ze vertrokken, is de rust wedergekeerd, qua werk en huizenjacht, en moet ik toch echt eens aan de bak. Dit mannetje kan volgende week al komen!
Samen trekken we de hele zolder leeg.
Kleertjes, beddengoed, schommelstoelen, alles komt weer te voorschijn na vier jaar op de zolder. De pakketbezorger zie ik tegenwoordig vaker dan mijn eigen man, en langzaam vullen de kasten zich met luiers, doekjes, zeepvrij wasmiddel en hydrofiele doeken. In de keuken staan de flesjes klaar en de wasmachine draait overuren. Ondanks dat we ons niet te druk maken om de babykamer, we willen tenslotte graag verhuizen, merk ik toch dat ik er wel graag een geheel van wil maken. Er is niet veel ruimte en er moet geïmproviseerd worden, dus ik Pinterest me gek en wil het graag helemaal perfect. Hallo nesteldrang!
Babyspeelgoed?
Het babyspeelgoed wat van zolder kwam is inmiddels geclaimd door Kate. Want ja, het is tenslotte haar speelgoed. Het kost me moeite enkele spulletjes te confiskeren, en haar er van te overtuigen dat ze een grote meid is die geen kraak-boekje meer nodig heeft. Maar het lijkt er op dat ik dit gevecht ga verliezen. Ik laat het maar los. Voor nu is het vooral belangrijk dat de baby straks lekker kan slapen, drinken en badderen. En voor mijn eigen gemoedstoestand is het beter als de peuter tevreden is. Veel plezier schatje met je rammelaar en bijtring.
To do’s
’s Nachts word ik geregeld wakker wanneer ik bedenk dat ik ‘dat ook nog moet doen!’ Kraampakket, adressenlijst voor de geboortekaartjes, klossen onder het bed. Online verslind ik lijstjes met ’to-do’s voor de baby komt’. De verloskundige vraagt een beval-plan. Wat gaat er mee in de tas naar het ziekenhuis?Hebben we genoeg beddengoed voor als de kraamzorg komt? Was de rem niet stuk van de kinderwagen? En waar blijft Kate eigenlijk als de opa’s en oma’s nog niet terug zijn van vakantie?
De laatste loodjes, voor hoe lang?
Het komt uiteindelijk best wel goed hoor. Ik hoop vooral nog wat tijd te hebben. Kate is de komende week nog thuis van het kinderdagverblijf. Daarna hoop ik minstens nog een of twee weekjes in mijn coconnetje te mogen kruipen. Ik zou graag nog even dagdromend door de huiskamer lopen achter de kinderwagen en even in de schommelstoel zitten in het kamertje terwijl ik fantaseer over straks. Kate is vijf dagen na haar uitgerekende datum geboren, zou me nu ook prima lijken. Maar ja…we hebben het niet voor het zeggen. En dus zorgen we dat alles zo goed als klaar is.
Laatste loodjes, daar gaan we dan. Het aftellen kan beginnen. Ready, set, go!
Lees ook mijn andere artikelen:
