Die momenten dat je als moeder even tot 10 moet tellen…

Het moederschap en de zwangerschap zijn geweldig en bijzonder. Maar wat vaak wel even wordt overgeslagen is dat er ook een pittige kant zit aan het moederschap. Daar wordt toch een stuk minder openlijk over geschreven en verteld.

Waarom alleen maar de mooie kant van het moederschap?

Veel mensen plaatsen alleen maar mooie momenten en prachtige foto’s van perfect lijkende gezinnen met uitgeslapen moeders die netjes in de make-up met hun lachende baby’s in de camera kijken. En daar is helemaal niks mis mee, want het leven is ook mooi en het is een prachtige bijzondere, geweldige en leerzame reis om moeder te worden en zijn.

Maar voorbereid zijn op de andere kant van het moederschap is ook belangrijk. De slapeloze nachten, de zorgen: Doe ik het wel goed, schiet ik niet tekort? Het grote verantwoordelijkheidsgevoel dat je kan overweldigen. De emotionele rollercoaster die op je af komt, is niet mis. Daarom is het zo belangrijk om ook de andere kant bespreekbaar te maken en te laten zien.

Just another day uit het leven van een werkende moeder

Dus bij deze hoe het ook kan zijn. Mijn ochtend gisteren? Opstaan en kids aankleden, verschonen, eten geven, haren kammen et cetera. Zeurende dochter, huilende zoon. Koffie erin en door. En dan ben je klaar om te gaan, kids weer blij, ik zelfs mezelf wat opgefrist, aangekleed en bijna make-up op gedaan 😉 en dan spuugt mijn zoontje mij én zichzelf helemaal onder… Oké, accepteren en je plan aanpassen. Dochter voor de televisie. Naar boven, samen met mijn zoontje douchen, schonen kleren aan en poging twee.

Repeat.

Zitten we bijna in de auto, weer een hele lading spuug over zich heen. NEEEEE…..even verlies ik mijn geduld en word ik boos. Ik verval in: Waarom nou nu, waarom nou hij en ik en….Dan haal ik diep adem en pas de zen technieken toe die mij al zovele malen eerder hebben geholpen. Ik word weer rustig. Pak mijn zoontje op en doe de hele riedel opnieuw. Yes gelukt!

Maar nu komt de twijfel.

Is hij ziek? Of kwam het door de enorme slijmvorming waar hij last van heeft? Zal ik hem thuis houden? Ik kijk naar hem, heel aandachtig en observeer wat ik voel en denk. Ik hoor de ‘discussie’ in mijn hoofd van gedachten zoals: Je moet werken schiet nou op, je bent al te laat! Tot: Arm manneke, hij is vast ziek ik houd hem thuis. Dan maar weer een werkdag missen. Uiteindelijk besluit ik hem te brengen en om 11 uur even te bellen hoe het gaat. Voelt hij zich toch niet goed dan haal ik hem op.

Mindful zijn als mama

Met de technieken uit de Zen oefen ik aandachtig te zijn in het huidige moment en mee te varen met de situaties die op mijn pad komen in het leven. Vaak hebben we een verwachting van hoe iets zal zijn en hoe iets moet verlopen. Maar het leven loopt zoals het loopt en op veel van deze momenten heb je geen invloed. Wanneer je dat probeert te accepteren, ben je al een heel eind!

Moeder en je gevoel

Eén van de grootste lessen in het moederschap is wel dat je uitgedaagd wordt om flexibel te zijn, mee te gaan met het constante veranderde ritme van je baby. Dat je uitgedaagd wordt om dichter bij jezelf te komen en meer uit je hoofd in je hart te komen. Want je baby kan nog niet praten en veel zal vanuit gevoel ontcijfert moeten worden. Verschillende huiltjes leren kennen, de non-verbale communicatie van je kindje lezen en vooral naar je innerlijke stemmetje luisteren, je instinct als moeder. Want dat is een kostbaar bezit van moeder natuur die we gelukkig allemaal bezitten.